Zamanin akisina hakim olmazasin hatta o zamanin aktigi yone bile hakimiyet kuramazsin. Dogdun ve Oleceksin ikisi arasinda ne yasadiysan o senindir!
Ne cok mesgale ile mesguluz para kazanmak, okumak, iyi bir universiteye gitmek, guzel bir dugun yapmak, ev almak, araba almak vs, vs bitmez saymakla bitmez. Peki ya hayat? hayat boyle birseymi gercekten ? bir seye sahip olduktan sonra digeri icin ugrasmak didinmek ve en sonunda sahip olduklarimiz veya olamadigimiz o seylerle yaslanmak? Ne yani yasli tonton bir nine veya dede oldugunda geriye baktiginda surada su evim var burada bu arabam var su okulu bitirdim deyip sessizce bir kenarda olumunuzu beklemekmi hayat? Disarida koca bir dunya var ve o koca dunyada biriktirilmeyi bekleyen onca ani onca guzel seyler varken kesfetmeyi bekleyen yedi milyara yakin insan yedi milyara yakin hayat ama sen ‘Ya ama onun icin para lazim’ cumlesinin arkasina mi siginacaksin? Hayat gercekten boyle bir sey degil. Tanidigim rus bir arkadasim hali vakti yerinde bir oligarkti kendisiyle muhabbetimizde bir evi dahi olmadigini kirada yasadigini soyledi , bir tane arabasi vardi onuda calismadigi zamanlarda dogayi kesfetmek icin kullaniyordu. Diger bir ingiliz arkadasim on sekizinde yirmi dort ulke gormustu. Sen daha onsekizine gelmeden onaltindan itibaren guzel bir universite kazanmak icin iki yilini bir evin odasinda test cozerek gecirdin. Sonuc : guzel bir universite kazanamadin iki yilin bosa gitti hemde en verimli en enerjik cagindi. Bir ask yasasaydin mesela en tutkulusu olurdu, bir yolculuga ciksaydin mesela hic yorulmadan kendini dunyanin obur ucunda bulurdun. Sonra ne oldu afedersiniz ama kiytirik bir universitenin kiytirik bir bolumunden mezun oldun ve cok sansliysan eger ikibin bes yuz tl ile bir sirkette bilmem ne sinin nesi oldun peh…!
Bize hayati yanlis ogrettiler hayati iyi bir okul okumak icin iyi bir lise kazanma , iyi bir lise kazandiktan sonra yuksek puanlarla iyi bir universite kazanma, universite de kazandiktan sonra yetmez yuksek lisans yapma , doktora derken on iki yasindan itibaren otuzlu yaslarina kadar baskalarinin bize dayattigi ne varsa hayatimizi onun icin heba etmeye harcamaya zorladilar. Harcadikda, kimimiz korkudan, iyi bir gelecek, toplumda saygin bir yer etme kaygilarindan, para kazanma gerekliliginden ibaret nedenlerimizle dort elle sarildik dayatilanlara. Halbuki ulkesinde girecegi en yuksek puanli universitenin dunya siralamasina ikiyuzaltmisinci oldugunu bilmeden. Su anki aklim olsa diye baslayan meshur soruyu sormuyorum kendime ama siz tamda o anki akildasiniz. Hayatta birseymi ogrenmek istiyorsunuz dil ogrenin, haril haril , deli deli dil ogrenin! birakin lisesini universitesini , sertifikasini, egitimini. Dil ogrenin. Ingilizceyi mutlak bilin mesela, sonra cince zor olasada bilin , ucuncu ispanyolca bu uc dil size dunyadaki yaklasik bes milyar insanin ufkunu acar, dunyasini acar, sinirlarini acar belkide.
Utopik bir dunyanin hayaller kuran klavye sovalyesi degilim. Istisnalar kaideyi asla bozmaz yedi milyar insaniz, bir okadar bortu bocek var, okaynuslar, planktonlar, baliklar, bir okadar bitki, bir o kadar mikrop, virus, bakteri hepsi sabah ac kalkiyor istinasiz hepsi aksam tok yatiyor gune. Tabiki ac olan onca insan var inkar edilmez ama bunca tokun yaninda korkmayin bir sekilde ac kalmazsiniz. Cunku rizkinizin kefili siz degilsiniz. Kesfetmeye kendinizden baslayin mesela neyin sizi mutlu ettigini kesfedin once, daglarda ovalarda bozkirlarda gezmekmi , kucuk bir adimla baslayan buyuk maceralarmi sizi tanimlar? Buyuk bir ask mi mesela? Sarki soylemekmi? Futbolmu? Yazmak mi? Dogada bir cadir altinda sonmeye yuz tutmus kamp atesinin cadiriniza vuran yansimasiyla uyumakm mesela? Dans etmekmi? Rapmi? Gitarmi mesela? Cilginca sabahlara kadar suren Solomun electronic music konsermi bunu bilemem sizler turlu turlu guzelliklersiniz ve her birinizin ruh dunyasi hayal dunyasi yukarida duran evren gibi kocaman ve sonsuz icinde milyarlarca yildiz barindiriyor. Bugunden tezi yok hayallerinize hayatlarinizda yer ayirin ve digerlerini hayallerinize sadece sizi siz yapan hayallere ulasmak icin birer araci olarak gorun yeter. Yaslanirsaniz anlatacaginiz gerceklestirdiginiz mukemmel hayaller olur yaslanmazsaniz yangina su tasiyan karinca misali o yolda olursunuz ya o yeter.
Dusununce onlarca yilini bir okulu kazanmak mezun olmak ve sonrasinda asgari ucretle calismak icin harcayan insan hayalleri icin nasil olurda birseyler yapmaz nasil olurda onu mutlu edeni bulmaz onun pesinden kosmaz cok aci geliyor bazen! Evlen artik yasin gecti diyenlere aldanma korkma evde kalmazsin , evleneyim artik cocugum olmaz deme sen daha sen bile degilken o cocuga nasil bir rol model biceceksin ki? Evet seni sadece maddi durumunla olcecekler bazen, okuyamadigin bitiremedigin okullarla yerecek kimileri “Bizim bi komusunuzun oglu/kizi vardi soyle soyleydi” diyecekler her seferinde. Emin ol bunlar hic bitmeyecek sen professorde olsan bir ordinaryus, milyonlukta olsan bir milyarlik hep olacak zaten. Ama kendi gibi olan, ozunde olan, hayali olan bir cocuk yok bu aralar, felsefesi inanisi bir amaci olan bir birey hic yok. Sevmedigin haz almadigin bir ugrasin pesinde bir omur harcamaktansa sevdigin hayatin yolcusu ol! Bu yolculukta cukurlar olsada, tikanikliklar olsada yolculugun sonunda o denizi gormek varya onun hayali yetmezmi sana?
Bunca malumatin ozu hayatinizdaki “Keske..” lereydi. Hayatinizdaki keskeleri azaltin keskeleri azaltmaya ciktiginiz bu yolda oyle guzellikler oyle maceralar cikacakki karsiniza. Belki yeni yeni hayaller yeni yeni firsatlar yeni yeni maceralar icinde ilk basladiginiz yerden cok farkli cok degisik bir dunyada bulacaksiniz kendinizi. yavas yavas biriktirdiginiz bu anilar hatiralara, gunluklerinize sigmayacak belkide. O basta kurdugunuz dunyadan daha buyuk daha guzel bir dunyada ben kimim, neyim, ne istiyorum, beni ne mutlu eder? Sorularina cevaplar bulmak istemezmisiniz? Kendinizi bulmak istemezmisiniz hic? Kendinizi bulunuz efenim. Cunku kendinizi bulmaz iseniz netreye giderseniz gidin kaybolursunuz. Vesselam…